بایه قامت شکسته،بانگاهی مات وخسته

سرشوبرده توشونش،یه نفرتنهانشسته

توی تنهاییش یه درده،جای پای قلبی سرده

گل سرخی بوده اما،دیگه پژمرده وزرده

فارغ ازدیروز وفرداش،غرقه تودریای درداش

حسرتش یه عشق نابه که وفاکنه به عهداش...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: